- głównodowodzący
- głównodowodząc|y
♂, Р. \głównodowodzącyego главнокомандующий+
wódz naczelny
* * *м, Р głównodowodzącegoглавнокома́ндующийSyn:wódz naczelny
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wódz naczelny
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
głównodowodzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} najwyższy rangą dowódca; wódz naczelny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Głównodowodzący sił zbrojnych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głównodowodzący — m odm. jak przym. «wódz naczelny» … Słownik języka polskiego
naczelnik — m III, DB. a, N. naczelnikkiem; lm M. naczelnikicy, DB. ów 1. «ten, kto stoi na czele czegoś; zwierzchnik, przełożony» Naczelnik gminy, poczty, stacji kolejowej. Naczelnik wydziału finansowego. Naczelnik Związku Harcerstwa Polskiego. Naczelnicy… … Słownik języka polskiego